คนเราอายุมากขึ้น ควรต้องรู้มากขึ้น ไม่ต้องเป็นคนสำคัญทุกเรื่องทุกที่ทุกเวลาก็ได้

คนเราอายุมากขึ้น ควรต้องรู้มากขึ้น :-

ล่องหนบ้าง ตัวตนลดลง :

ไม่ต้องเป็นคนสำคัญทุกเรื่องทุกที่ทุกเวลา ตัวเล็กๆเข้าไว้ คล่องดี

ปฎิบัติธรรม ไม่ปฎิบัติกรรม :

ไม่หลงทางภายนอก หันมาดูข้างใน ทำอะไรรู้ตัว

เร็วไป หัวคะมำ :

ช้าเข้าไว้ สังขารไม่เอื้อ จะรีบไปไหน เวลาเหลือน้อยต้องชิว

ดูคนที่ใจ ไม่ใช่ที่ปาก :

คนใจดีไม่ต้องเอออวยน่ารักตลอด ตามความจริงไป

เบียดเบียนน้อยลง เมตตามากขึ้น :

เห็นแก่ตัวไม่เคยเป็นสุขแท้ทรู เสียสละต่างหากมันได้ใจ

เลิกหัวปัก ปัญญาต้องเพิ่ม :

สังเกตุ ตรวจสอบความเชื่อ อย่าท่องแต่ต้องรู้สึก

ขาดเกินไม่เป็นไร :

ดีที่สุดไม่มี ไม่เคยใช่ดีที่สุด จะเฟอร์เฟคไปไหน

โลกส่วนตัวคือเรื่องจำเป็น :

เปิดพื้นที่ไว้ทั้งของตัวเองและคนอื่น เอาไว้ทบทวนใจ

เรียบง่าย อย่าเยอะ :

เอาที่คุณค่า ไม่ใช่ราคา หรือ ดาวเดือน สุขกับสิ่งที่ง่าย

ตรงได้ ตรงไป ไม่ต้องแอพคนดี :

เอาใจมาแผ่ ตรงๆไม่ต้องดูดีตลอด มันเหนื่อย มันยุ่งยากแก้ตัว

ไม่ทิ่มแทง แรงทะลุฟ้า :

คำพูดบาดใจ เก็บไว้มั่งก็ได้ อยากระบายก็ไปห้องส้วม

สนุกได้ ไม่จำกัด :

เงื่อนไขไม่ต้องมาก ระวังตัวมากมันเครียด เริงใจไป

ทิ้งอะไรได้ ให้ไว :

เตรียมตัวตายมั่งก็ดี อะไรรกๆไม่ได้ใช้ก็จ่ายแจก ไม่สะสม

ธรรมชาติคือของแท้ :

มองต้นไม้เขียวๆ ดอกไม้เล็กๆ ฟ้าสวยๆกันบ้าง ดีมีน้อยใช้สอยดีดี

อดีตไม่มี อนาคตไม่รู้ :

ปัจจุบัน คือ ตอนที่หายใจ ไม่เผาปัจจุบัน ตรงหน้าเราสำคัญที่สุด ไม่มีใครหรืออะไรสำคัญไปกว่านี้แล้ว

มีน้อยใช้น้อย มีมากไม่ต้องใช้มากก็ได้ :

ใช้เท่าที่จำเป็นไป มันพอเพียงแล้ว (ทำไม่ได้สักที)

กัลยาณมิตร ไม่คิดครอบครอง :

ให้อิสระ ไม่ครอบ ไม่บงการ เคารพกัน ช่วยเหลือกันไม่เอาหน้า

ความโกรธ เกลียด ไม่เข้ากับหัวใจคน :

ไม่นานก็จากกัน อภัยได้ก็อภัยกัน เก็บแค้นไว้หนักหัว

อะไรก็เกิดขึ้นได้ :

ไม่คาดหวัง รับมันไปด้วยใจสายแข็ง มันเกิดขึ้นแล้วไม่ต้องคิดมาก

ไม่ต้องเข้าใจทุกอย่าง :

ต่อให้ตื่นตลอดเวลา ก็ไม่ได้รับรู้ความเป็นไปในโลกทั้งหมด โง่ๆ มั่งก็ได้

ฟังเสียงตัวเอง :

ดี คือ เสียงปัญญา ไม่ค่อยเข้าท่า คือ เสียงกิเลส

– Business link เชื่อมช่อง –